Kiedy spaceruje po kolorowym, żywym, rajskim ogrodzie pośród tętniącego życia, w mej głowie wracają wspomnienia, wspomnienia z ogrodu dzieciństwa, widzę siebie biegającą po kolorowym ogrodzie, widzę beztroskę, szczęście, widzę to czego w tym teraźniejszym kosmopolitycznym świecie już nie ma. Dzieciństwo jest chyba najwspanialszym okresem życia takim niepowtarzalnym i ulotnym. Dziś patrząc z perspektywy dorosłego już człowieka na współczesny świat dostrzegam, że dzieci w XXI wieku nie mają pełnego dzieciństwa, a raczej nie mają tego co my mieliśmy. W erze technologi i informatyzacji dzieci wolny czas spędzają za ekranami czy to komputerów czy całodobowych kanałów z bajkami. Gdzieś tam po drodze w tej ewolucji zanikły kontakty z koleżankami z osiedla czy wioski, znikły tętniące życiem ulice, znikła gdzieś ta wyobrażania i pasja. O wszem może nie do końca wszędzie, ale nie jest tak jak dawniej, my dzieci lat 90 powinnyśmy czuć się szczęśliwi, że dorastaliśmy w tak barwnym okresie przemian i wolności, nie żyliśmy ani w PRL-u anie w erze informatyzacji przynajmniej nie w takiej jak teraz. Nawet to co kiedyś emitowane było w Telewizji miało jakoś większą wartość: mityczny świat Herkulesa, Xeny, czy Władcy Zwierząt. Trzymający w nacięciu rodem z thrillerów świat Gęsiej Skórki czy Czy boisz się ciemności?. Nawet kreskówki były bardziej moralistyczne niż teraz. Tytuły mogłabym wymieniać godzinami ;) Hobby, pamiętacie wymiany karteczkami ;)) rolki czy walkmany ;) nawet lody gałkowe miały wówczas lepszy smak niż te co dziś. A wakacje to były przygody życia. Dziś pewne wartości po prostu zdewaluowały, niestety to jest skutek postępu cywilizacji. A wy jak wspominacie swoje dzieciństwo? Czego Wam brakuje?Jejku ostatnio piszę średnio raz na miesiąc, niestety jestem między zaliczeniami a egzaminami wszystko się kumuluje, na pewne rzeczy nie starcza mi już czasu, a jak mam to wolę spędzać go na świeżym powietrzu na łonie natury. W dodatku czasem wymagam od siebie za dużo. W czerwcu to się już zmieni kochani ;) Na początku Czerwca pojawi się nowy szablon, pracę wkrótce zostaną rozpoczęte ;)) Powodzenia i do napisania.
i k o n y
O tak dokładnie pamiętam wymiany karteczkami, zbieranie liści, szyszek i innych rzeczy z bratem u babci, wymiany i gry pokemonami. Fajne jest to, że chociaż we wspomnieniach możemy powrócić do tych chwil. Gdy byłam dzieckiem chciałam jak najszybciej dorosnąć, teraz dopiero doceniam ten czas beztroski i zabawy :) Kiedyś śnieg to była atrakcja! Godzinami można było zjeżdżać na sankach, ślizgać się na lodzie i lepić przeróżne rzeczy, teraz moją reakcją na śnieg jest jedynie złość, że znowu pada i chodniki będą pełne śniegu.
OdpowiedzUsuńPowodzenia na egzaminach, pozdrawiam :)
Dokładnie, kiedyś podobnie jak ty chciałam dorosnąć, dziś wiele bym dała aby znów być dzieckiem ;) a wspomnień nikt nam nie zabierze ;))
UsuńJejku jak ty to dobrze napisałaś. W 100% się z Tobą zgadzam, my żyliśmy w całkiem innym lepszym świecie niż teraz te dzieci i nawet im tego nie zazdroszczę, bo miała lepsze, o wiele lepsze od nich dzieciństwo. Szczerze to brakuje mi wszystkiego z dzieciństwa, a najbardziej to tego że nie trzeba było się niczym przejmować,tylko pełen luz.
OdpowiedzUsuńZbierałam się chyba z 3 razy do napisania tego posta, beztroski również mi brak, to chyba największy atrybut dzieciństwa.
Usuńja komputer dostałam w 4 klasie podstawówki i na dodatek nie był u mnie w domu tylko u babci i mogłam z niego korzystać w ograniczony sposób. Komórkę dostałam przed 1 klasą gimnazjum, a dostęp do internetu w 1 klasie gimnazjum. Na złe mi to nie wyszło, wręcz przeciwnie! Bo ja przyanajmiej latałam po dworze aż kopruchy gryzły ;)
OdpowiedzUsuń;) zupełnie jak jak, komputer w 4 kl, internet od 1 gim ;)) i ciesze się z tego, że mogłam się cieszyć dzieciństwem bez tej zbędnej technologi.
UsuńDzieciństwo nie kojarzy mi się jakoś specjalnie dobrze.
OdpowiedzUsuńZazdroszczę wspomnień.
OdpowiedzUsuńMyślę, że każdy ma jakieś dobre z tamtego okresu.
UsuńPrzywiodła mnie tutaj okładka Madonny. Jesteś równie sentymentalna, co ja. ;)
OdpowiedzUsuń;) moja ulubiona okładka Madonny wyraża w 100% mnie dlatego od 3 lat jest moim avatarem ;)
UsuńMnie brakuje wartościowych programów muzycznych i letnich wakacji na wsi z przyjaciółką od serca, jak to się wtedy mówiło :)
OdpowiedzUsuńtych wakacji na wsi szczerze to i mi brakuje, dosłownie całe wakacje przesiedziałam niegdyś u dziadków na wsi, było cudownie i magicznie jak w romantycznej balladzie ;)
UsuńU mnie to był szał ciał, bo dobrały się dwie wariatki :D
UsuńA podobno Warszawa jest taka nijaka ;D
OdpowiedzUsuńJa w tym roku chcę dokładnie zwiedzić te miasto mam tylko niecałe 100 km, a przyznam rzadko tam bywałam i nigdy dokładne nie zwiedziłam tego miasta, warszawa daje duże możliwości co do kariery zawodowej, nie od dziś wiadomo że tam pensje są nawet 3 razy wyższe od tych z reszty polski.
UsuńPowiedzmy, że się staram z różną skutecznością jednak ;) Ja ostatnio miałam aż za dużo wolnego czasu, gdyż aż trzy tygodnie i się na nic nie robiłam za wsze czasy ;>
OdpowiedzUsuń;)Twój blog jest bardzo utylitarny ;) wkrótce będę tworzyła nowy szablon, więc na pewno mi dużo pomoże przy nim ;)
Usuńpowodzenia na tych wszystkich egzaminach, trzymam kciuki :)
OdpowiedzUsuńDziękuję pisząc i ucząc się będę myślała o was, to na pewno doda mi sił.
UsuńOj tak, dzieciństwo to były piękne czasy! Mi się najbardziej wryła w pamięć moja podstawówka i nasza zgrana paczka, jak graliśmy w dwa ognie, chodziliśmy codziennie do szkoły, wymienialiśmy się karteczkami, wspólnie robiliśmy róże projekty:) To był wspaniały okres, beztroski, zabawy, ale i obowiązków. Teraz dzieci mają trudniej, wiele zabaw i gier przeniosło się w świat wirtualny, brak dobrych kontaktów, nie widać dzieciaków na podwórkach.
OdpowiedzUsuńŻyczę powodzenia z zaliczeniami i na sesji! :)
Dziękuję, świat wirtualny nigdy nie zastąpi tego prawdziwego, widać że ludziom zawłaszcza młodym trudniej dziś się jest kontaktować.
UsuńDokładnie! Nie mówię że komputer to zło, ale najważniejszy jest kontakt z drugim człowiekiem.
UsuńMam wrażenie, że nasze pokolenie będzie to samo mówić następnym dzieciom. Chyba taka mentalność, mamy sentyment do tego, co my mieliśmy.
OdpowiedzUsuńSentyment zawsze zostaje, trzeba też być ostrożnym w ocenie.
Usuńpowodzenia życzę ;d
OdpowiedzUsuńhttp://taughtmelove.blogspot.com/
Dziękuję ,3
UsuńNiesamowicie opisane, ja załapałam się jeszcze na dzieciństwo bez komputerów :) Dziś uważam, tak samo jak Ty, że dzieciństwo było najlepszym okresem życia! :) Powodzenia w zaliczeniach!
OdpowiedzUsuńzapraszam do mnie na bloga na konkurs: http://onceethought.blogspot.com/2013/05/konkurs.html można też zaobserwować, będzie mi bardzo miło!:*
Miło to słyszeć ;))
OdpowiedzUsuń;) Dziękuję
OdpowiedzUsuńO tak, Gęsia skórka, Flinstonowie czy stare odcinki Toma i Jerry'ego. To były bajki. Wspaniały Disney. A teraz to tylko strzelaniny, roboty... Nie zamieniłabym mojego dzieciństwa na żadne inne i ogromnie się cieszę, że nie miałam dosyć długo komputera :)
OdpowiedzUsuńJa też się z tego cieszę, teraz jakaś Hana M rządzi Disneye;))
UsuńSam Disney się chyba w grobie przewraca...
Usuńjej, jak ja tęsknię za dzieciństwem! współczuję tym współczesnym dzieciakom... nie mają w ogóle dzieciństwa. szkoda mi ich, naprawdę.
OdpowiedzUsuńale i tak chyba najgorszy jest problem demoralizacji wśród dzieci. ostatnio siedzę sobie na niemieckim, a tu jacyś trzecioklasiści (podstawówka, oczywiście) przychodzą sobie do nas na boisko szkolne (do liceum!) pograć w piłkę. niby nic w tym złego, ale przychodzą z... papierosami. to już jest niesmaczne po prostu.
Ten aspekt współczesnego dzieciństwa też mnie wkurza, w ogóle nie lubię jak dorośli palą, a co mowa dzieci, oni myślę że papieros to atrybut dorosłości, szkoda że mają takie wąskie horyzonty, jest raczej odwrotnie. Papieros to atrybut dziecięcej głupoty.
UsuńPamiętam moje dzieciństwo, nie przesiąknięte jeszcze komputerem. Biegało się po dworze, czytało książki, było się ciekawym świata. A teraz wszystko się zmienia...
OdpowiedzUsuńPozdrawiam ;)
Też nad tym ubolewam.
UsuńJeej w 100% się zgadzam ;)
OdpowiedzUsuńDzieciństwo ... Zbieranie i suszenie liści, robienie bukietów, wianków, wymiany karteczkami itp ;)
Miło czasem powspominać *.*
;))
UsuńHahahha <3
Usuńoczywiście zapraszam <3
;)
UsuńGorzej jak te dobre przesłaniają te złe.
OdpowiedzUsuńMnie jakoś do Warszawy nie ciągnie i zdecydowanie wolę swoje zacisze. Może i pensje w Warszawie są wyższe, ale za to wszystko jest droższe niż w innych rejonach Polski, więc wychodzi na zero :)
Czasem i tak bywa, a ja chciałabym kiedyś znaleźć się w tym mieście ;)
Usuńo jak fajnie <3
OdpowiedzUsuńNo tak, czasu ciągle brakuje... a tyle rzeczy jest do zrobienia. Mam nadzieję, że wszystko pozaliczasz i wrócisz na dobre i na częstsze :D
OdpowiedzUsuńTeż mam taką nadzieję, myślami jestem już powoli w wakacjach ;)
Usuńja chyba od zawsze myslami bylam na wakacjach :D
UsuńFaktycznie dużo się pozmieniało..patrząc na moje dzieciństwo, a dzieciństwo mojej przyjaciółki siedmioletniej siostry mogę stwierdzić, żę bardzo dużo się różni od mojego beztroskiego, czasami szalonego dzieciństwa. Dla niej ważne jest czy koleżanka odpisze jej na smsa, a dla mnie w jej wieku były najważniejsze spędzanie czasu z rówieśnikami albo dziećmi staszymi ode mnie. Cieszę się, że dorastałam w realnych przyjaźniach, a nie tych komputerowym.Jest teraz co wspominać chociaż, te wieczorne podchody z dużą grupą albo podwórkowe "zawody" w siatkówkę :)
OdpowiedzUsuńPowodzenia na egzamianach !
;) Mam takie same odczucia ;)
UsuńJak kto woli :)
OdpowiedzUsuńTo Tobie powodzenia i miło znowu widzieć u Ciebie notkę :) Od razu uśmiechnęłam się jak przeczytałam o wymienianiu się karteczkami :P Wydaje mi się nawet, że mam ich resztki gdzieś tutaj w biurku... Etap gdy skończyłam je kolekcjonować i oddawałam młodszym koleżankom, gdyż zależało im na tym by je mieć, był jakimś przejawem dojrzewania. A teraz? Kolejne przejawy to prawo jazdy, matura, potem sesje.Tęsknię za czasami gdy było tak beztrosko. I ciężko mi chyba nawet ocenić czego dzisiaj nie mają dzieci XXI w. My z przełomu możemy jeszcze doświadczyć tego, że nie wszyscy obsługują m.in. komputer, a u nich coś zupełnie innego :/
OdpowiedzUsuń;)) Ja chyba mam gdzieś na strychu jeszcze ze 2 segregatory ich jeszcze ;) nich żyje wiek XX ;))
UsuńNiech żyje! :D
UsuńI ja też chcę takiego lata! Z dnia na dzień czekam aż się w końcu coś polepszy, a tu nic :/ No przynajmniej na alkoholu na studiach sobie oszczędzę, bo nie piję :P Dziękuję, a Tobie niech jak najszybciej miną te 3 tygodnie :)
Cześć ♥
OdpowiedzUsuńZ tej strony redakcja Katalogu Grafików.
Zapraszamy Cię do wzięcia udziału w konkursie na szablon wakacyjny. Szczegóły znajdziesz tutaj:
http://katalog-grafikow.blogspot.com/2013/05/konkurs_26.html
Wspaniała zabawa gwarantowana. Serdecznie zapraszamy jeżeli jesteś zainteresowaną osobą :)
Venice i Frambuesa ♥
Na razie jestem zajęta sesją, może po niej znajdę czas i się zgłoszę, przemyśle to jeszcze, konkurs zapowiada się ciekawie ;)
Usuńmasz stuprocentową rację! szczerze się przyznam, że sama kiedyś sobie popalałam, więc po części rozumiem te dzieciaki, ich tok myślenia i w ogóle... jednak rozumiem tych gimnazjalistów, którzy wchodzą w trudny wiek i pod wpływem rówieśników zaczynają to robić, chcąc się przypodobać. za to nie rozumiem już kompletnie toku myślenia palących dzieciaków z podstawówki. ja w ich wieku ledwo wiedziałam, co to jest papieros! chociaż może nie należy tu winić ich, a rodziców... te dzieciaki pewnie nawet za dobrze nie wiedzą, co zawiera w sobie taki papieros i jakie to może mieć skutki. granica "dorastania" drastycznie spada w dół, to aż przerażające :/
OdpowiedzUsuńFaktycznie to w gimnazjum dzieje się najgorzej, rodzicie czasem nie chcą widzieć co robią ich dzieci, a powinni, w końcu wychowanie to nie tylko nakazy i zakazy. Z tą granicą jest jak mówiłaś, jestem ciekawa jak niską się jeszcze zniży.
UsuńWybieram, w sumie już wybrałam to szczęście, ale wiem że nigdy nie ma łatwo. Wiem, że będzie dobrze. Nie chce zamieniać tego szczęścia na coś innego.
OdpowiedzUsuń;))
UsuńTeż się cieszę, że przyszło przeżywać właśnie w takich, a nie innych czasach. Jak patrzę na to, jak spędza czas mój młodszy brat, to zaczynam się bać, co będzie w przyszłości z kolejnymi pokoleniami...
OdpowiedzUsuńbędzie pewnie cybernetyka ;((
UsuńTo prawda, dziś nie ma tego, co było kiedyś. Tęsknię do dzieciństwa, naprawdę. Bardzo brakuje mi tego wszystkiego! ;(
OdpowiedzUsuńDziękuję za komentarz Kochanie ;*
PSco to jest vanitas? :P
Nie ma za co Kochanie ;))
UsuńVanitas to motyw przemijalności, kruchości ludzkiego życia, to także w pewnym stopniu pojęcie filozoficzne określające ten motyw, w pierwszej klasie liceum pewnie się już z nim zatchniesz przy omawianiu księgi Koheleta.
Zupełnie się z Tobą zgadzam! O boru, ja mam jeszcze gdzieś cały plik karteczek - jestem zbyt sentymentalna, by je wyrzucić, a bajki, kreskówki - często wchodzę grzecznie na yt i szukam jakiś staroci, co by sobie humor poprawić i uświadomić, że te piękne czasy minęły;) "Gęsia skórka" - to ten pies, co miał te... świecące oczy? A ta muzyka! Nigdy nie obejrzałam żadnego odcinka, przerażał mnie narrator, przerażało mnie wszystko, co tam było xD Właśnie, trzeba by jakiś odcinek obejrzeć, by zobaczyć, czego się bałam, nawet tego dobrze nie znając :D Przez Ciebie będę teraz rozmyślać o tym... Czuję się tak jakoś, tak jak relikt pewnych czasów. Teraz tylko bać się, co przyniesie przyszłość, może dzieci już w ogóle nie będą wychodzić z domów? To, by było straszne.
OdpowiedzUsuńaż boję się pomyśleć, jak nisko... niedługo strach będzie dzieci do piaskownicy puścić o.O
OdpowiedzUsuńniech te ciemne chmury odejdą... też potrzebuję słońca! i to w sensie metaforycznym, i dosłownym ;)
Przyznaję Ci całkowitą rację! A pamietasz KAPSLE? :) Teraz mam 16 lat i chętnie bym wyszła na spacer z kimś czy coś. Ale wszyscy są tak bardzo zajęci, bo oglądają seriale, grają w gry, że te prawdziwe kontakty zanikają. Kiedyś po prostu szło się do kogoś. Teraz trzeba się z nim telefoniczne umowić. Za przeproszeniem żal .. ściska.
OdpowiedzUsuń...
Nowy post! - http://glatt.blog.onet.pl/
:)
OdpowiedzUsuńEhh, karteczki, to były czasy...
OdpowiedzUsuńDo dzisiaj mam segregator pełen tego syfu. Aż łezka się kręci w oku na samą myśl, że czas beztroskiego życia tak szybko przeminął.
Cześć! Milo mi poinformować, że na GLATT pojawił sie nowy post i serdecznie Ciebie na niego zapraszam! :D
OdpowiedzUsuńPobrałam bazy z postu nr 230 na bloga faith-is-everything.blogspot.com. Credit dodam jak tylko ich użyję.
OdpowiedzUsuńDziękuję i pozdrawiam :)
Zapraszam na odświeżony blog http://terra-nova-story.blogspot.com/ za niedługo pojawi się kolejny rozdział oraz zapowiedź powstającego bloga o niezwykłym uczuciu piosenkarza i Rudej dziewczyny och miłość kwitnie tego lata
OdpowiedzUsuńO tak! najlepsza kreskówka pod słońcem - Atomówki! małogowe zbieranie karteczek do segregatora, coś pięknego! tatuaże w gumach do żucia, metal tazzo albo pokemony,gra w gumę, skakanie na skakance, podchody <3 dziś dzieci chyba już nie wiedzą co to jest.
OdpowiedzUsuńumiesz robic szablony?
OdpowiedzUsuńWszystko przez zbędne przesiadywanie ludzi na Twarzoksiążce.
OdpowiedzUsuńWitaj,
OdpowiedzUsuńz tej strony redakcja Katalogu grafików.
Chcieliśmy poinformować o gali rozdania certyfikatów Graphic Award 2013. Więcej znajdziesz pod adresem:
graphic-award-2013.blogspot.com
Serdecznie zapraszamy!
Wiele dziewczyn tak ma, że na sporcie się nie zna, ale fascynacja danym sportowcem jest ogromna. No cóż, nie każdy kocha piłkę nożną;)
OdpowiedzUsuń[ SPAM ] Zapraszamy na nowo powstały Spis graficzny.
OdpowiedzUsuńhttp://spis-graficzny.blogspot.com/
[ SPAM ] Zapraszamy na nowo powstały Spis graficzny.
OdpowiedzUsuńhttp://spis-graficzny.blogspot.com/
Nie wiem, czy bierzesz udział w tagach, ale nominowałyśmy Cię :) Jeśli masz ochotę odpowiedzieć to zapraszamy ;)
OdpowiedzUsuń